Aflevering 2 in een serie interviews met acteurs van de junior-productie van Internationaal Theater Amsterdam: ‘XXX Amsterdam’.
Nzinga, 21 jaar oud. Eerste toneelervaring bij DeGasten, in 2010. In 2018 op televisie in ‘Schuldig of niet?’ van BNN/Vara. Volgt de opleiding Podium en Evenemententechniek. Gedroomde baan: advocaat voor kansarmen.
“Tijdens de repetities hebben we onderzoek gedaan naar de betekenis van vriendschap. Daarvoor interviewden we Amsterdammers van alle leeftijden en afkomsten. Pas een kwartier vantevoren kregen we van de regisseurs een voornaam en een leeftijd te horen. Ik zou gaan praten met Valentijn, zeiden ze, en ik dacht eigenlijk aan een man. Het was wel een verrassing om een vrouw voor me te zien. Nog groter was de verrassing toen ze heel random mededeelde dat ze een transgender vrouw is.
Pas later hoorde ik dat ze Valentijn De Hingh heet en bekend is, als model, DJ en activist. Ze vertelde dat ze is opgegroeid in Lelystad en jarenlang omging met mensen waarbij ze helemaal haarzelf niet kon zijn. Pas in Amsterdam accepteerden mensen haar zoals ze is en nu heeft ze een hele hechte groep goede vrienden. Ik ben blij voor haar, want ik vind het shocking – maar ook wel herkenbaar – dat ze zichzelf vroeger anders moest voordoen om erbij te horen.
Na afloop van de interviews zeiden de regisseurs Hanna (Timmers, JG) en Ilon (Lodewijks, JG) dat ze de Amsterdammers bewust hebben gekoppeld aan jongeren met wie ze wat gemeen hebben. Dat zette me wel aan het denken. Veel mensen nemen aan dat ik een jongen ben, omdat ik stoere kleding draag. Terwijl ik zeker weet dat ik een meisje ben. Bij vreemden ga ik dat niet corrigeren, bijvoorbeeld als iemand in de bus vraagt: “Hey jongen, mag ik er even langs?” Maar bij mensen die ik beter ken, verbeter ik de fout. Soms leidt dat wel tot een beetje afstand tussen mij en anderen, vooral bij jongens. Na zo’n verbetering ben ik kennelijk niet meer ‘one of the guys’.
Mijn ontmoeting met Valentijn is belangrijk voor de voorstelling. Ik mag er op het podium over vertellen. Van mij had die tekst langer gemogen, om haar verhaal verder uit te diepen, maar ik vind het allang fijn dat haar boodschap wordt uitgedragen: in een vriendschap moet je jezelf kunnen zijn.”
